Dirk is in 1846 en 1847 behandeld voor syphilis. Omdat de oorzaak nog onbekend was, en genezing in een ver verschiet lag, kon er niet meer gedaan worden dan een wrijfkuur met kwikzilver o.i.d. tot de uiterlijke symptomen verdwenen waren. En daarna ging de ziekte ondergronds, veranderde in latente syphilis.
In het eerste stadium was er alleen sprake van uitwendige zweertjes die konden verdwijnen.
In het tweede stadium konden vlekjes, grieperigheid, haaruitval, oogklachten en wratjes optreden.
In het derde stadium kunnen verschillende organen beschadigd raken: de hersenen (geestelijke achteruitgang), het ruggenmerg (waardoor verlammingsverschijnselen kunnen optreden), het hart en de aorta (vaatverandering) en de botten (ontsteking).
Volgens mij was zaal G de afdeling Mannen-Krankzinnigen.
De vroege dood van twee kinderen kan het gevolg zijn van syphilis bij de vader.