Het ziekenhuis was een plek die de meeste mensen in de negentiende eeuw probeerden te vermijden. Toch kon er wel degelijk hulp geboden worden, zeker op de kraamvrouwenafdeling, waar de sterfte relatief laag was. Desondanks is het fijn om te zien dat de kraamvrouwenzorg een flink eind is gekomen, zeker nu onze eigen Tim net vader is geworden!
Uit Tim Riswicks onderzoek blijkt dat mensen uit de groep van ongeschoolde arbeiders de minste risico’s hadden om te overlijden in het Binnengasthuis. Hoe komt dat?
Tegenwoordig worden ziekenhuizen beschouwd als het centrum van de moderne geneeskunde. Toen de eerste ziekeninstellingen zich in de achttiende en negentiende eeuw ontwikkelden, was de situatie echter totaal anders. Deze instellingen werden gekenmerkt door hoge sterftecijfers en een slechte reputatie: “killing more than they cured”. Hadden mensen met een bepaalde sociale achtergrond een hogere of lagere sterftekans? En zo ja, is er dan een vorm van ongelijkheid in de ziekenhuiszorg die we kunnen waarnemen?
Het Amsterdamse Binnengasthuis had geen goede reputatie in de negentiende eeuw, vooral met betrekking tot de ‘extreme en buitensporige’ sterfte onder patiënten in het gasthuis.
